วิธีอยู่กับตนเอง อ่านแล้วดีเยี่ยมๆ

[Cindy700]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของคนเรา ที่มีความสุชได้ ขั้นแรกเราจะต้องสร้างฐานราก ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนอาจเรียกได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี


การที่สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง จะทำให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำ


จ้ะเราต้องรู้จักที่จะรักตนเอง อยู่ตามลำพังคนเดียวใหเ้มีความสุข เนื่องจากถ้าวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้เอาใจใส่ คุณอย่างเดิม ไม่ได้อยากต้องการที่จะเดินทางไปด้วยกันกับคุณ

ไม่ต้องเสียใจไปเพราะว่าต่างข้างต่างเลือกฟุตบาทเป็นของตัวเองกันทั้งหมด ชีวิตของมนุษย์ต่างกัน

ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถเดินเคียงคู่คุณ ไปสุดจุดหมายปลายทาง อย่ าให้คนนึงแปลงเป็นทั้งหมดทั้งปวงของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีตอบแทนความผูกพันมิได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนที่ไม่รู้จัก

มนุษย์เราทุกคนจำเป็นต้องศึกษาที่จะยิ้ม ถึงแม้ว่าในใจของเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่อยู่กับตัวเอง อย่ าไปมุ่งมาดว่าคนใดกันแน่ เขาจะดีกับตัวคุณไปจนถึงตลอด


ตัวคุณเองควรจะฝึกฝนยิ้มบ่อย รวมทั้งทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นในสังคมนั้น พวกเราอาจจะเป็นไปได้ว่าจะมีบ้างที่จำต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นอยู่บ้าง

ถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ว่าเราต้องรู้จักดูใจตนเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นนำมาพร้อมความโกรธ เ ก ลี ย ด กัน คนไหนกันแน่อื่นบางครั้งอาจจะไม่สบอารมณ์เรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แต่เราจงหยุดสติเตือนสติตัวเอง อย่ าโกรธ ดุด่าว่ากล่าวผู้ใดก็พอเพียง อย่ าเลือกคบคนเพียงแต่หน้าตาคนสวย

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีราวกับรูปร่ า งหน้าตา คนสมัยปัจจุบันนี้ถูกใจมองดูกัน

ภายนอก พวกเราจำต้องรู้จักมองดูให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรอย่างเดิม ควรรู้เรื่องธรรมชาติของคน และก็โลกของเรา ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในตลอดเวลา

ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่ าเอาแนวทางการเก่า มาแก้ไขปัญหาใหม่แน่นอน

คนสองคนรักกันบางทีก็อาจจะมิได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของมนุษย์ จำเป็นต้องเดินต่อไป ด้านหน้าด้วยตัวของเราเองกำแน่นมากมายเท่าไรก็สูญเสียมาก

ลองให้คุณนั้นลองคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะหล่นออกจากมือมาก เหมือนกันกับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่นั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกมาจากเราไป เนื่องจากความอึดใจจงรักษาน้ำใจต่อกันจะดียิ่งกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกหมดกำลังใจอย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แม้กระนั้นเมื่อร้องจนกระทั่งพอใจแล้ว ก็จำเป็นต้องยืนขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุดจ้ะ สู้ไปพร้อม

สุดท้ายคนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าพวกเรานั้นจะทุกข์จะสุข เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงไม่ใช่คนไหนเลย

พ่อแม่ของเรานั้นเองค่ะ พ่อแล้วก็แม่คือคนที่ห่วงใยต่อคุณมากที่สุดอย่ าระลึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะ เวลาที่ไม่มีเงิน ในสายตาของพ่อแม่

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่เสมอเวลา แม้จะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนนึกถึงพวกท่าน

ให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือกระทำลงไป ด้วยเหตุว่าคนที่จะเสียใจมากที่สุดนั้นก็ควรเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่ๆค่ะ
การใช้ชีวิต
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/