​​​​​​​ราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ในกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ^^

[Tawanida]

มหาวิทยาลัยราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; ตัวย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของเมือง7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของพระราชสำนักดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน ผู้เรียนแล้วก็นิสิตของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตัวเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้ซึ่งก็คือสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แม้กระนั้นพระนางไม่มีส่วนรู้เหตุการณ์สำหรับการก่อตั้งรวมทั้งมิได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาแต่อย่างใด

มหาวิทยาลัยแห่งนี้มีพื้นฐานมาจากการตั้ง "สถานที่เรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" ตอนวันที่ 17 พ.ค. พ.ศ. 2480 เปิดสอน ประกาศนียบัตรประโยคคุณครูประถม (เปรียญป.) ถัดมาจึงได้เลื่อนฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พุทธศักราช 2518 ตามพระราชบัญญัติวิทยาลัยครู พุทธศักราช 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ราชภัฏ

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูไม่พลอดุลยอำนาจวาสนามหาราช บรมที่นาถบพิตรทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถานศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ อีกทั้งได้พระราชทานตราพระราชตราลัญจกรประจำท่านให้เป็นตราเครื่องหมายประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อัตโนมัติ แต่ว่ายังไม่เป็นทางการ เหตุเพราะยังไม่มีการประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และก็เมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา ช่วงวันที่ 24 เดือนมกราคม พุทธศักราช 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาจึงมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 มิถุนายน พุทธศักราช 2547 พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา มีผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับจากนั้นเป็นต้นมา

ประวัติมหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีรวมทั้งสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์คุณ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������มหาวิทยาลัยราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงพระราชดำริว่าสถานที่ในวังชั้นในคับแคบ ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน ก็เลยโปรดให้สร้างพระตำหนักรวมทั้งอาคารในรอบๆสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายข้างหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา เจ้าจอมและก็พระราชธิดา ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ปริมาณ 32 พระราชวัง และก็อาคารที่พักของบรรดาบริวาร โดยมีสมเด็จพระวิมาตาเธอ ท่านเจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีทุ่งนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับ ณ ตำหนักสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พุทธศักราช 2472 (สิ้นพระชนม์ ณ วังที่ประทับสวนสุนันทา) เพราะเหตุว่าในสมัยนั้นบรรดาเจ้าขุนมูลนาย เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรี และหลานของตัวเองมาเสนอตัวต่อสมเด็จพระวิมาตุรงค์เธอฯ เป็นจำนวนมาก สมเด็จพระวิชนนีเธอฯ ก็เลยทรงให้สร้าง "สถานที่เรียนนิภาคาร" ขึ้นภายในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการศึกษาในสมัยนั้น และอบรมจริยา มารยาท การฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

มหาลัยราชภัฏ พอถึงปี พ.ศ. 2475 ได้มีการเปลี่ยนการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวั่นเกรงภัยจากการเมือง ก็เลยได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนถึงหมดไป บางท่านได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองแล้วก็หลายพระองค์เสด็จหนีภัยการบ้านการเมืองไปอยู่ต่างแดน โรงเรียนนิภาคารก็เลยเลิกจัดการไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกละเลย ขาดการดูแลเอาใจใส่ วังต่างๆหมดสภาพมากมายก่ายกอง พื้นที่ด้านในรกร้างว่างเปล่า ต่อมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร ภาควิชาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความคิดเห็นว่าสวนสุนันทาถูกทอดทิ้งรกร้างอยู่มิได้ทำประโยชน์ ก็เลยเห็นสมควรให้นายกฯได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่อยู่ที่อาศัยของรัฐมนตรีแล้วก็ผู้แทน แม้กระนั้นสภาผู้แทนราษฎรขอเพียงแค่พื้นที่ด้านนอกกำแพงติดถนนสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเท่านั้น คณะรัฐมนตรีจึงลงมติเห็นควรว่า ควรที่จะใช้สถานที่นี้ให้มีประโยชน์แก่การเรียนรวมทั้งมอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในปัจจุบัน) จัดการจัดตั้งให้เป็นสถานศึกษาของชาติ และก็สถานที่ศึกษานี้ให้ชื่อโดยอาจชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นอนุสรณ์โดยเรียกว่า "สถานศึกษาสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการเล่าเรียนมาตั้งแต่ปี พุทธศักราช 2480 เป็นต้นมา กระทั่งเดี๋ยวนี้ดั่งคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชสวนสู่สถาบันการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������ราชภัฏ