เมื่อมั่งมีอย่าถือเนื้อถือตัว จนกระทั่งไม่เอาพี่เอาน้อง สักครู่จะเป็นเศรษฐีต กอั บเสมือนชายคนนี้..

[Naprapats]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน แทบทุกเฉ ตของ ก รุ งเท พ และหั วเมืองใหญ่ๆรวมและจากนั้นก็โดยประมาณ 500 ไร่

และก็เมื่อ 30 ปีก่อนนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้เที่ยวครั้งละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มาเยอะแยะ ก็ส่งลูกเรียนเมืองนอกหมด ไม่ต้องปฏิบัติงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมชอบ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมามากมายอยู่เช่นเดียวกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

รวมทั้งจู่ๆพอเพียงอยู่มาวันนึงนั้น ก็มีเครือญาติผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเพราะมีความรู้สึกว่าตนเองมีเงินมากจะบอกอะไรกับใครกันแน่ยังไงก็ได้

แม้กระนั้นก็มอบเงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้มองเห็นหน้าอีกนะ

เพราะเงินที่ให้ มีความรู้สึกว่าให้ทาน แล้วหลังจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ในตอนนั้นผมไม่รู้เรื่องเลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดทำการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าแล้วในปีนั้นกำเนิดวิ ก ฤ ต


น้ำหลาก พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินมากมาย เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นเจ๊ งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนกระทั่งหมดเนื้อหมดตัวข าดทุนข้างใน 2 ปี

เป็นสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงหนี้ 200 กว่าล้าน เดี๋ยวนี้ผมเป็นบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และเมียผมก็ไม่มีกระจิตกระจิตใจ

ทำอะไร ทั้งลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามทางชีวิตตัวเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจะต้องชูหม้อ ก๋วยเตี๋ยว

ล้างจาน แต่ว่าพอมันอยู่นานวันเข้าทุกวันนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาตรากตรำตอนแก่แต่ว่า

ก็เริ่มเข้าใจชีวิตมากเพิ่มขึ้น เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แต่ว่าลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เพราะว่าตอนนั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้ราวกับพ่อผมเป็นหม า

พ่อผมยอมหมดเนื่องจากชีวิตลูก มีค่ามากยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น แม้กระทั่งทำ อ ย่ า ง ไรบิดาก็ยอม

ถ้าเกิดมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ แล้วก็แสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณถัดไปแล้ว แต่แม้คุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าเหมือนที่คุณลุงด่ าบิดาผมหรอกนะ ด้วยเหตุว่าถ้าหากไม่มีเงินคุณลุง ผมอาจไม่ร อดในวันนั้น

เนื่องจากเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมปฏิบัติตามที่บิดาบอกแล้วให้ตอบแทนหนี้

ก้อนนี้ให้คุณลุง และส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้จักก ร ร มของผู้ใดกันของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุนั้น ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง และลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขามิได้ด่ าผมแต่หลานพูดเรื่องจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับความเป็นจริงไม่ได้เท่านั้น

แต่ว่าในช่วงเวลานี้ผมสุขสบายดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านค้าผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีจำนวนไม่ใช่น้อยผมไม่ชอบคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมรับประทานผมท่องเที่ยว

แต่ในเวลานี้ผมหมดเนื้อหมดตัว มีหนี้ ไม่มีเพื่อนพ้อง ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น เดี๋ยวนี้ผมห่วงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เนื่องจากไม่อย าก

มองเห็นเมียลำบ าก ไม่ต้องถามคำถามว่าผมเป็นคนใด ร้านอยู่ที่ไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิด อาจไม่มีคำว่า ย า กจนถึงสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก แม้ไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และเรื่องนี้สอนใจเจริญจริงๆ

มันถือว่าเป็นการสอนใจ สำหรับใครหลายคนเลยที่ทะนงตน ลืมตัว มีความคิดว่าตนเองเหนือผู้ใด

"ดูให้สูงเสมือนฟ้า
แม้กระนั้นอย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
ถือตัว
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/