สิ่งที่แม่พูดปดพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ)

[kaidee20]

พอเพียงขาดเงิน คนแรกที่คิดถึงเป็นบิดาและก็แม่

แต่เมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึงเป็นแฟนแล้วก็เพื่อนพ้อง

ทีแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ขณะที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจนถึง บ่อยมาก

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลารับประทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม และก็บอกว่า"ทานไม่น้อยเลยทีเดียวนะลูก แม่หิวเยอะแค่ไหน" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบกินมากมาย ขณะที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมแทะกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกตื้นตันใจครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่แม่ปฎิเสธตลอด แม่พูดว่า "ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยถูกใจกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

และก็ค่าใช้สอยทุกสิ่งในบ้าน บางครั้งบางคราวผมตื่นขึ้นมากลางมืดค่ำ

ผมมองเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินการอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมบอกกับแม่

และแม่ยิ้มรวมทั้งบอกกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่อยากนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนปกติ

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอย่างยิ่งหัวใจให้ผม แม่นั่งรอผมท่ามกลางแสงอาทิตย์แรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


แม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ว่าความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่กล่าวว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

แล้วก็ภายหลังที่บิดาผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย ม่าม้าของผมจะต้องแบกภาระ

ค่าใช้จ่ายทั้งผองคนเดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้น


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่แม้กระนั้น แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับพูดว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้เรียนจบแล้วรวมทั้งได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งกลับมาให้ผมด้วย แม่กล่าวว่า "แม่มีเงินพอใช้ได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและส่งเสริม จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

และผมตั้งมั่นจะพาแม่มาดำเนินชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่อยาก ไม่รบกวนผม แม่ กล่าวกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก อย่างเดิม

แล้วก็ครั้งที่แปด

เพียงพอแม่เฒ่าตัวลง ก็ต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเหตุเพราะโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่โดยทันที

แม่นอนอย่างอ่อนล้าภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปเยอะเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าคุณรัก

และก็มุ่งหมายจะได้พบผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมมาก และก็มองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปๆมาๆก และก็ผมมองดูแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บหัวใจ เพราะการได้เห็นแม่หวานใจอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมแล้วก็พูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยรู้สึกเจ็ บอะไรเลย"

รวมทั้งเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วภายหลังที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงชั่วกับชั่วกัลป์

ครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความสนใจ เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/