เพียงพอเราอายุมาก เราจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร ให้ลูกหลานรัก

[deam205]

อยู่ไปนานๆให้ลูกหลานยกย่องรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเนื่องจากกินข้าว แม้กระนั้นเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว

ควรดำรงชีวิตให้สุขสบายเยอะขึ้น ตามอายุของเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมากมาย

1. อายุมากขึ้น แต่ว่าต้องรู้จักตั ดจิตใจ

บางสิ่งบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแต่เดิมมันก็ไม่ได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

และวันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว จงตั ดใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะมีความสุขกับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่ออายุมากขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวบางสิ่ง ที่ควรต้องปล่อย จิตใจของผู้คนแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่ามัวแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางสมัยก่อน แล้วต้องศึกษาการใช้ชีวิตในขณะนี้ ให้มีความสุขในวัยชราซะ

3. จำเป็นที่จะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในสมัยก่อน ก็มีความย ากของคนในสมัยก่อนเช่นเดียวกัน ส่วนสังคมในตอนนี้ ก็มีความย ากของคนในตอนนี้

ด้วยเหตุดังกล่าว อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่พอใจอะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความนึกคิดตนเป็นที่ตั้ง


แม้ทำแบบนั้นครั้งหนึ่ง ความดีจะหายไปคราวหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของลูกหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


นั่นด้วยเหตุว่าบิดามารดาคือพรหมของลูก ถ้าเกิดคอยแช่ ง ด่ า บุตรหลานจะก้าวหน้าได้อย่างไร

4. อายุมากขึ้น เปรียบดังไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาต้องต่ำลง ความโล ภ โกรธ หลง ต้องลด คุณธรรมความขรึมจึงควรเยอะขึ้นนะ

ความเมตตากรุณา ขอความกรุณา มุทิตา อุเบกขา จะต้องมากมาย เตือนตัวเองไว้เสมอว่า อยู่ให้ลูกหลานเคารพรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้ลูกหลานเขา หวา ดกลั วจนกระทั่งลูกหลาน ไม่มีใครอย ากใกล้

5. จำต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณเป็นไปไม่ได้ทำงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลบุตรหลานไปจนวันสุดท้าย

ด้วยเหตุนั้น จำต้องรู้จักวางมือ ลูกหลานมีโชคดี เขาทางเท้าของลูกหลานเอง


ถ้าหากคิดแทนไปหมดทุกสิ่งเลย คุณนั่นแหละที่จะเมื่อยล้าตลอดกาล เพราะว่าวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อย่างไรล่ะ การรู้จักวางมือเป็นการฝึกฝน วางใจในลูกหลานของพวกเรา และก็เป็นการเกื้อหนุนเขาไปในตัวด้วย
ลูกหลานรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/